Het begin

 

Tess is geboren op 18 maart 1999 in Schotland. Haar fokker was een schapenboer die af en toe met zijn eigen honden een nestje fokte wanneer hij een nieuwe werkhond nodig had. Tess is met 11 weken door Jos naar Nederland gehaald. Zij heeft geen stamboom en over haar afstamming is bij ons verder niks bekend.

 

Tess was als pupje een heel onafhankelijk hondje dat niemand nodig had. Ze was heel zelfverzekerd en nergens bang voor. Als klein pupje ging ze al onbevangen op een kudde schapen af. Langzaamaan is ze veranderd in een super lieve en sociale hond naar mensen toe.

 

 

 

 

Behendigheid

 

Tess was in eerste instantie Jos zijn hond en bedoeld voor bij de schapen. Toen ze 2 jaar was ben ik begonnen met behendigheid, in eerste instantie "just for fun", aangezien ik waarschijnlijk toch niet veel wedstrijden met haar zou kunnen gaan lopen, omdat Jos met haar zou gaan schapendrijven. Ik kon ook niet met haar naar de trainingen aangezien die steeds samenvielen met het schapendrijven, dus ben ik steeds op woendag- en zaterdagmiddagen met haar naar de hondenschool gereden en heb haar alles zelf geleerd.

 

Tess vond de behendigheid wel leuk om te doen, maar was in het begin helemaal niet gedreven. Ze deed alles op haar gemakje, had ook wat tijd nodig om dingen te leren en was ook niet echt handig of wendig. Ze kon best lomp zijn en heeft zelfs een keer een latje van de muur totaal doormidden gesprongen omdat ze er vol tegenaan sprong.

 

Tess liep haar eerste officiele wedstrijd najaar 2001, het was geen mooi rondje, we kwamen met hangen en wurgen rond met 1 weigering, hiermee hadden we wel meteen een U-tje te pakken. Langzaamaan ging het steeds beter, Tess werd gedrevener en sneller, op een gegeven moment liepen we een paar foutloze wedstrijden achter elkaar, met mooie plaatsingen. Tess heeft uiteindelijk nog zo'n 8 u-tjes gehaald voor we halverwege 2002 naar de B1 overgingen.

 

In de B1 vielen we toch weer even in een gat, de parcoursen werden wat moeilijker en Tesske moest hier toch weer even aan wennen. Eind 2002 besloot Jos te stoppen met schapendrijven, omdat Tess te hevig was en zij op wedstrijden bij vreemde schapen haast niet te controleren was. Hierdoor ging ik me volledig met Tess concentreren op de behendigheid en dit was te merken!

 

In 2003 startten we wederom in de B1 klasse. Dit jaar ging mijn zwarte meiske als een speer en we hadden een super seizoen! Tess liep op iedere wedstrijd wel een foutloos rondje met een plaatsing bij de eerste 10, ze liep in totaal 5 podiumplaatsen. Haar mooiste wedstrijd was KC Venlo waar ze 1e op het VP en 3e op de jumping werd. In het klassement eindigde ze op de 4e plaats, wat betekende dat ze de B2 mocht overslaan en rechtstreeks naar de C promoveerde.

 

In 2004 startten we dus in de C. Tesske moest toch weer even wennen, het was wel een grote stap van de B1 naar de C. Er ging steeds wel iets mis, waardoor we niet veel punten haalden. Voor de laatste selectiewedstrijd  stonden we op een 65e plaats, er zouden maar 50 honden in de C blijven.... Op het VP liepen we geen punten, ik was al bang dat we nu echt zouden degraderen. We hadden alleen nog een jumping om het te redden. En deze jumping liep Tess een mooi foutloos rondje, we werden 5e en hiermee eindigden we in de competitiestand precies op de 50e plaats! Dus op het nippertje gered!

 

Ondanks dat 2004 in de competitie dus niet zo lekker liep, werd het toch een onvergetelijk jaar voor Tess en mij. Ik had haar en Magic ingeschreven voor de selectiewedstrijden van de IMCA, zonder verwachtingen, maar alleen met het idee om wat ervaring op tapijt op te doen. Tot mijn grote verrassing eindigde Tess op de vierde plaats na 4 selectiewedstrijden, en plaatste zich hiermee voor de IMCA 2004! Deze werd gehouden eind augustus in Oostenrijk, het was een geweldige ervaring om hieraan mee te mogen doen. Tess liep een mooie foutloze jumping en haalde hiermee een 8e plaats. Op het VP ging helaas 1 latje, in totaal is ze toch nog op een mooie 13e plaats geeindigd.

 

In 2005 had Tess een heel mooi seizoen in de C-klasse, ze werd constanter en liep mooie tijden. In het klassement eindigden we dit jaar op een mooie 13e plaats. Ook werd Tess in 2005 clubkampioen van Lihos!

 

De IMCA ging helaas net aan onze neus voorbij... Ik moest de eerste selectiewedstrijd missen omdat wij op die datum examen van de instructeursopleiding hadden. De volgende wedstrijden ging Tesske als een speer, alleen maar foutloze rondjes, en na 3 wedstrijden stonden we toch nog op een 5e plaats in de tussenstand. Maar we mochten niks meer laten liggen omdat we al 2 DK's hadden staan van de wedstrijd die we niet gelopen hadden.... En helaas, op de laatste wedstrijd liepen we een DK op het VP, de jumping was wel weer foutloos maar dit mocht niet meer baten....

 

Eind 2005 kreeg Tess een naar ongeval, ze kwam met haar poot klem te zitten tussen 2 planken van een brug, en moest door de brandweer bevrijd worden na een half uur vastgezeten te hebben. Hierdoor is ze heel lang geblesseerd geweest en we hebben een tijd geloofd dat ze nooit meer behendigheid zou kunnen doen....

 

Na lange revalidatie en behandelingen bij de fysio, kwam ze in 2006 toch weer sterk terug. Ze wist zich dit jaar te plaatsen voor de Agility Welt Cup. Ook liep ze twee keer een mooie 2e plaats op het VP. In de competitiestand is ze op de 22e plaats geeindigd. Aan het eind van het seizoen begon haar blessure toch weer op te spelen, waardoor ze weer een lange tijd rust heeft gekregen.

 

In 2007 heeft Tess gelukkig geen last meer gehad van haar blessure en een goed jaar gehad! Ze wist zich makkelijk te handhaven in de C-klasse en is in de competitie op een 28e plaats geeindigd. Op het Nederlands Kampioenschap wist ze dit jaar een mooie 11e plaats te behalen. Ook wisten we ons dit jaar weer te plaatsen voor de Agility Welt Cup in Emmendingen.

2009 begon voor Tess meteen al heel erg goed. Op de teamwedstrijd van LAK in januari ging ze er zomaar met de LCD tv vandoor door in de finale Roy en Flinn (Nederlands Kampioen 2008) eruit te lopen. Dit leek wel een voorbode voor de rest van het jaar, want Tesske en ik hebben een heerlijk seizoen in de Veteranenklasse gehad samen. Ze knalde het ene foutloze rondje na het andere eruit en liep zich bijna iedere wedstrijd wel in de prijzen. Met als hoogtepunt dat ze Limburgs Kampioen Veteranen werd in Belgie in oktober. Wat hebben we genoten samen en geen moment heb ik kunnen vermoeden dat dit haar laatste seizoen ging zijn.....

Bedankt lieve Tess voor alle mooie rondjes en al het plezier dat je mij al die jaren gegeven hebt, je was een echte kanjer!